Oficjalne Forum Oazy Skwierzyńskiej

Jasne że warto dzielić się z innymi tym co po nas zostanie, w końcu i tak nie mamy nic do stracenia, tym bardziej w świecie, w którym masa ciał jest i tak zostaje poddawana kremacji.. Irminka wspomniała o deklaracji - prawdę mówiąc nie orientowałem się nigdy jak to jest z tym oddawaniem narządów w kwestii formalnej - mogłabyś nam to przybliżyć?
A powiedzcie co myślicie o oddawaniu narządów ZA ŻYCIA?? Bylibyście skłonni i natyle odważni aby oddać komuś jeszcze za swojego życia np. nerkę lub kawałek wątroby? Czekam na refleksje

Czytałam w pewnej książce, ze Kościól jak najbardziej to popiera bo to jest dar miłości! Jeśli ktoś jest zainteresowany deklaracjami to mam ich bardzo dużo więcmogę porozdawać.

"Nie zabierajmy swych organów do nieba, tam wiedzą, że potrzebne są tu na ziemi!" - piękny tekst prawda??

Dorotko przyniosłabyś te deklaracje??? mam już skończone 18 lat no a nóż widelec gdyby cosik mi się stał to tam sądzę że pod ziemią ich nie potrzebuję a innym mgą się przydać. Nie wiem czy bym oddała coś komuś obcemu teraz ale rodzinie przyjaciołm to pewnie tak (ten sstrach mimo wszystko paraliżuje) moim stanowisku trafnie mówi zdanie "nie zabieram organów do nieba, na ziemi są bardziej potrzebne" pozdro dla pomarańczowych:0

Co do oddawania krwi to u nas na uczelni 2 razy do roku organizowana jest "Wampiriada" - akcja oddawania krwi przez studentów. Pomysł świetny, cel szczytny, szkoda tylko że sporo ludzi robi to tylko dla zwolnienia z zajęć w tym dniu z racji oddania krwi. Sam jeszcze w tym nie uczestniczyłem, może w tym roku się skuszę, zobaczymy

Oddawanie krwi to nie taka straszna sprawa! Sam robiłem to wielokrotnie, jeszcze w semunarium i mam nawet legitymacje Honorowego Krwiodawcy. Było nas wtedy kilku zapaleńców, którzy regularnie oddawali krew. A życie pokazało, że to był dobry pomysł, bo kiedyś ja sam byłem w dramatycznej sytuacji i potrzebowałem krwi i dziękowałem wtedy Bogu, że są na świecie ludzie, którzy potrafią dzielić się życiem z innymi.

ja naprawdę mam fobię o bo gdyby Wam jakbyście byli 4-letnimi brzdącami codzienie przez 3 miesiące szukali żyły aby wbić igłę i nie udawałoby im się przez jakiś czas to naprawdę uwieżcie też mielibyście traumę. ostatnio to podczas szczepienia mnie koleżanka za rękę trzymał żebym nie umarła ze strachu. A po śmierci to niech biorą i tak nic nie będę czuła (wiem że to egoistyzne myślenie)

Tak? A z jakiej okazji?