Oficjalne Forum Oazy Skwierzyńskiej

Ja przeżyłam bardzo i stwierdzam, że naprawdę dałabym każde pieniądze, żeby jechać na reko;) Bo uważam,ze naprawdę warto:) Zdziwiło,ale też jednocześnie ucieszyło mnie to, że przez dwa tygodnie ludzie w sumie zupełnie sobie obcy mogą się tak ze sobą zżyć. Nom, brak mi tych ludzi z reko ja nie wiem:(No a poza tym, to na poczatku wszystko było takie nieznane, inne,ale szybko się przyzwyczaiłam. No i jeśli chodzi o przeżycia duchowe to jak najbardziej były ogromne. Szczególnie moment przyjęcia Pana Jezusa jako Pana i Zbawiciela. No i bardzo podbał mi się też bieg samarytanski:D mimo deszczu. Moja grupa prawie ciągle się kłóciła, ale w koncu stwierdzam, że dzięki temu biegowi i mimo kłótni się zjednoczyła.

W dyskusji z animkami z 1 st doszliśmy do wniosku, że rekolekcje 1 st są jak zakochanie się w Bogu...wszystko jest wtedy nowe, wyjątkowe, ciekawe i wspaniałe! Warto w tym czasie umocnić się w miłości Boga, by potem, gdy emocje opadną (a taki czas będzie) mieć w sobie wciąż radość dziecka Bożego!

Co do motywu 'ciężkich rekolekcji'...osobiście III ONŻ w Zakopanem uważam za ciężki

proszę odnośnie III st. pisać w drugim wątku trzymajmy się tematu!

dlaczemu nikt nie pisze o II st. w Odporyszowie???